نمایش "مجلس مچاله خوانی" از تویسرکان به کارگردانی سجاد طهماسبی؛ یک نمایش ایرانی خوب

یادداشتی بر نمایش مجلس مچاله خوانی

نمایش ” مجلس مچاله خوانی ” اجرای موفق یک نمایش ایرانی بر اساس متنی غیر ایرانی است ، که بسیاری از المان های نمایش ایرانی را به درستی به کار گرفته است .

قصه ی این نمایش بر گرفته از کتاب ” کودکی که هرگز زاده نشد ” درباره زنی که حامله شده است و وضعیت و شرایط روحیات این زن را در موقعیت های مختلف به واسطه میزانسن های ساده و درست و با استفاده از شیوه های ایرانی مثل نقالی و موسیقی سنتی و … روایت می کند و در نهایت منجر به اثری شده است که می تواند برای مخاطب جذاب و سرگرم کننده باشد .

بازیگر این نمایش ( مینا مقامی زاده ) به تنهایی . . . گرداننده ی اصلی این نمایش است . یک اجرای کم نقص و خوب و مسلط بر شیوه های اجرایی متفاوت در اثر که هم در ایفای نقش خود قوی ظاهر می شود و هم به خوبی با تماشاگر ارتباط برقرار می کند . اگر چه تا حدی کم تجربگی در بازی او دیده می شد ولی این باعث آزار مخاطب نشده است .

نقطه قوت نمایش ” مجلس مچاله خوانی ” را می توان در میزانسن های فعال و متنوع و البته منطبق با اثر دانست .

مهم ترین ویژگی این اثر که در صحنه های مختلف می تواند تضاد بین فضاهای مختلف را ایجاد کند و از پس آن ، باعث خنده ی مخاطب گردد ، موسیقی است که با تغییر در شعر برخی از اشعار معروف و گنجاندن آن در متن و دیالوگ ها و همزمانی آن با برخی صحنه های نمایش مثل صحنه ی درخواست جنین از مادر برای زنده ماندن ، باعث ایجاد موقعیت طنز می شود . اگرچه خواننده ی این نمایش صدای پخته ، رسایی نداشت !

نکته ی دیگری که در رابطه با این نمایش می توان گفت ، مسئله ی هماهنگی بین بازیگر ، موسیقی و سایر پرسوناژهایی است که دیالوگ نداشتند و به نوعی مکمل داستان بودند . به نظر می رسد این هماهنگی به صد در صد خود نرسیده بود .

نمایش ” مجلس مچاله خوانی ” یک نمایش سرگرم کننده و امید بخش در جشنواره تئاتر فجر بود . از آن جهت که فرصتی فراهم آورد تا همه ی گروه های شهرستانی از دور و نزدیک در این رقابت چند روزه شرکت کنند . قطعا می توان گفت اجرای این نمایش نیز یکی از آثار خوب اجرا شده در جشنواره امسال بود .

مرجان سادات هاشمی – دپارتمان نقد تئاترفستیوال